ΚΑΡΟΛΟΣ ΦΑΒΙΕΡΟΣ

Ο Κάρολος Φαβιέρος (1782-1855) υπήρξε διακεκριμένος αξιωματικός του γαλλικού στρατού. Υπηρέτησε τον Ναπολέοντα και συμμετείχε στις εκστρατείες του. Αφού αποτάχθηκε μετά την παλινόρθωση της μοναρχίας, το 1823 αποφάσισε να έλθει στην Ελλάδα για να συνδράμει στον αγώνα των Ελλήνων, πείθοντας πολλούς εμπειροπόλεμους βοναπαρτιστές να τον ακολουθήσουν. Μετά την καταστροφή του Τάγματος Φιλελλήνων υπό τον Κάρολο Νόρμαν, ο Φαβιέρος ανέλαβε τη συγκρότηση και εκπαίδευση τακτικού σώματος, το οποίο διακρίθηκε σε πολλές μάχες. Έμαθε να μιλά άπταιστα ελληνικά και ήταν εξαιρετικά αγαπητός στους στρατιώτες του. Υπήρξε ίσως ο πλέον ειλικρινής και ανιδιοτελής φιλέλληνας.

Σε μια παράτολμη ενέργεια, στις 30 Νοεμβρίου 1826 διέσπασε την πολιορκία της Ακρόπολης για να ανεφοδιάσει τους υπερασπιστές της και παρέμεινε εκεί μέχρι την παράδοσή της το 1827. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες του, η Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας του απένειμε το ίδιο έτος την ελληνική υπηκοότητα, ενώ αργότερα ο Όθωνας τον τίμησε με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος.