IRIS HELLENICA

Η Iris hellenica (Ίρις η ελληνική) περιγράφηκε ως νέο είδος το 2010. Μοιάζει επιφανειακά με την ευρέως καλλιεργούμενη, υβριδικής προέλευσης, Iris germanica, αλλά διακρίνεται κυρίως από το χαμηλότερο ύψος της (25-55 εκ.), τις μικρότερες διαστάσεις των φύλλων, των καρπών και των σπερμάτων της και από το πιο ανοιχτό μπλε-μοβ χρώμα των λουλουδιών της. Ανθίζει από Μάιο μέχρι αρχές Ιουνίου. Η βασική της εξάπλωση είναι στα όρη της βόρειας Πελοποννήσου (Κυλλήνη, Χελμός, Σαϊτάς, Ερύμανθος), όπου φύεται κυρίως σε ανοίγματα δασών κεφαλληνιακής ελάτης (Abies cephalonica) και σε βραχώδεις θέσεις, σε υψόμετρο 1.300-1.800 μέτρων. Πληθυσμοί της εντοπίστηκαν και στο όρος Οίτη της Στερεάς Ελλάδος, ανακάλυψη που δείχνει τη φυτογεωγραφική συγγένεια που εμφανίζουν τα όρη της βόρειας Πελοποννήσου και της Στερεάς. Η σχέση αυτή ερμηνεύεται από το γεγονός ότι οι δύο περιοχές, που σήμερα χωρίζονται από τον Κορινθιακό Κόλπο, ήταν ενωμένες μέχρι και πριν από 900.000 χρόνια.