ΞΕΝΟΦΩΝ ΖΟΛΩΤΑΣ

Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1931-1968), μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 1952, Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (1944-1945, 1955-1967 και 1974-1981), Υπουργός Συντονισμού στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Κιουσόπουλου το 1952 και την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας Καραμανλή το 1974, Πρωθυπουργός της Οικουμενικής Κυβέρνησης το 1989-1990. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ το 1926 με τη διδακτορική του διατριβή Η Ελλάς εις το Στάδιον της Εκβιομηχανίσεως, για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι και το Λονδίνο. Συνέβαλε όσο λίγοι στην εδραίωση της οικονομικής επιστήμης στην Ελλάδα προωθώντας συστηματικά την έρευνα και τη μετεκπαίδευση νέων οικονομολόγων στο εξωτερικό. Με το σύγγραμμα Θεωρητική Οικονομική (1942) εισήγαγε στην Ελλάδα τη νέα διδακτική των οικονομικών που βασιζόταν στην εφαρμογή μαθηματικών και στατιστικών μεθόδων. Συγγραφέας δεκάδων άλλων βιβλίων, δοκιμίων και άρθρων, αρκετά από τα οποία μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Yπήρξε παράλληλα εκδότης (1931-1967) ενός από τα σημαντικότερα ελληνικά επιστημονικά περιοδικά, της Ελληνικής Επιθεωρήσεως Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών. Παραιτήθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος (1967) και από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1968) διαμαρτυρόμενος κατά του δικτατορικού καθεστώτος. Πρωταγωνιστής στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής οικονομικής πολιτικής, ως κεντρικός τραπεζίτης παρέμεινε προσηλωμένος στη διατήρηση της νομισματικής σταθερότητας. Παράλληλα, ανέπτυξε έντονη διεθνή δραστηριότητα συμμετέχοντας ενεργά σε διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς και επιτροπές. Διετέλεσε Διοικητής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα (1946-1967 και 1974-1981) και μέλος της «Επιτροπής των Τεσσάρων Σοφών» που οδήγησε στη δημιουργία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).