ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Ο Πίνδαρος καταγόταν από τη Θήβα και είναι ο καλύτερα σωζόμενος από τους αρχαίους λυρικούς ποιητές. Αν και συνέθεσε διάφορα είδη χορικής ποίησης (διθυράμβους, ύμνους, θρήνους), από τα οποία έχουμε μόνο αποσπάσματα, διακρίθηκε ιδιαίτερα στην επινίκια ποίηση, δηλ. ωδές που έγραφε κατά παραγγελία προς τιμήν νικητών σε πανελλήνιους αγώνες. Τα τέσσερα βιβλία των επινικίων του (Ολυμπιόνικοι, Πυθιόνικοι, Ισθμιόνικοι, Νεμεόνικοι) σώζονται στο σύνολό τους. Τέτοιες ωδές αφιέρωσε ο Πίνδαρος σε σημαντικές προσωπικότητες της εποχής του (τον Ιέρωνα των Συρακουσών, τον Θήρωνα του Ακράγαντα, τον Διαγόρα τον Ρόδιο). Συνήθιζε να υμνεί τον τόπο καταγωγής του τιμωμένου, τις τοπικές μυθικές παραδόσεις, την οικογένειά του και τις προσωπικές του αρετές. Για τον Πίνδαρο η νίκη οφείλεται στην έμφυτη αρετή του νικητή, σε συνδυασμό με την εκπαίδευσή του και την εύνοια των θεών. Ο Πίνδαρος θαυμάστηκε από την αρχαιότητα για το υψηλό και μεγαλόπνοο ύφος του, την τολμηρή χρήση της γλώσσας και τη μεγάλη σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπιζε την ποιητική του τέχνη.