ΔΙΑΣ

Ο Δίας, «πατήρ ανδρών θεών τε» κατά τον Όµηρο, ήταν η ηγετική θεότητα του ελληνικού δωδεκάθεου. Σύµφωνα µε τον επικρατέστερο µύθο, γεννήθηκε στο Ιδαίο Άντρο της Κρήτης, όπου η µητέρα του η Ρέα κατέφυγε για να τον σώσει από τoν πατέρα του, τον Κρόνο. Ο Δίας χρειάστηκε να πολεµήσει τις παλαιότερες θεότητες (Τιτανοµαχία και Γιγαντοµαχία) για να κυριαρχήσει. Οι Έλληνες τον φαντάζονταν να έχει την κατοικία του στο ψηλότερο ελληνικό βουνό, τον Όλυµπο, ενώ σηµαντικά ιερά του Δία υπήρχαν σε διάφορα µέρη της Ελλάδος (Ολυµπία, Νεµέα, Δωδώνη). Διαχρονικά ο Δίας εξελίχθηκε από τιµωρός θεός που εξαπολύει τους κεραυνούς του σε εγγυητή της συµπαντικής τάξης, πρόνοιας και δικαιοσύνης και απέκτησε προσωνύµια όπως ξένιος, ικέσιος, θεµίστιος, σωτήρ.